Яе душа напоўнена музыкай

Пайду я ў садочак, Сарву я лісточак, Дый панакрываю Мілага слядочак… Галасы спявачак хвалявалі, краналі сэрца, захаплялі. Старадаўнія беларускія спевы вярталі глядзельную залу ў мінулае, у тыя часы, калі нашы бабулі ў сваіх песнях, не кранутых сучаснай апаратурай, фанаграмамі, у песнях, прыгожых і непаўторных у сваёй арыгінальнасці, душэўнай чысціні, аўтарамі якіх былі не прафесіянальныя кампазітары, […]

Продолжить чтение

Глінішчанскія грушовікі, або жартоўна мандолікі – смаката

Без гэтай стравы не абыходзіцца ў аграгарадку Глінішча ніводнае свята: ні сямейнае, ні дзяржаўнае. Частавалі ёй разнастайныя замежныя дэлегацыі, шаноўных гасцей нашага раёна. Маленькія, акуратныя булачкі з традыцыйнай глінішчанскай начынкай – сушанымі грушамі – так добра разыходзяцца пад кубачак духмянага чаю. Ванільны водар дражніць, цукровая пудра вабіць пачаставацца яшчэ адным кавалачкам. Мясцовыя называюць смачную страву […]

Продолжить чтение

Быццам узор на ручніку

Ажыўлена і шматлюдна сёння ў доме № 67 па вуліцы Першамайскай аграгарадка Храпкава, дзе жывуць Іван Адамавіч і Марыя Сяргееўна Гушча. Яны адзначаюць 50-годдзе сумеснага жыцця. Па старадаўняй і прыгожай традыцыі гэтую дату ў народзе называюць залатым вяселлем. Здавалася б, яшчэ нядаўна просты юнак Іван прыкмеціў вучаніцу Храпкаўскай школы прыгажуню Марыю Маркавец. Заляцаўся да яе […]

Продолжить чтение

Не надо бояться трудностей

Вопреки сложившимся стереотипам, паренька, о котором пойдёт речь, никак не поворачивается язык назвать инвалидом. Более того, все, кто знаком с 17-летним гимназистом, убеждены: он заслуживает того, чтобы о нём узнало как можно больше людей. «Юное дарование», «уникум» – вот эпитеты, какими характеризуют Евгения Хорошко его педагоги и друзья. Этому есть подтверждения. Например, в возрасте четырёх […]

Продолжить чтение

Разам – назаўсёды

Для кожнага чалавека сям’я – аснова жыцця. Тут наша радасць і горыч, давер і ўзаемаразуменне, тут вырашаюцца ўсе нашы асабістыя справы і жывуць нейкія запаветныя таямніцы. Добра, калі сям’я моцная. Тады ў чалавека ёсць надзейны тыл: ён ведае, што ёсць каму падтрымаць яго ў нялёгкую мінуту, раздзяліць радасць і часам сагрэць азябшую душу. Бо кожны […]

Продолжить чтение

Непахісны сямейны саюз

Яшчэ ў старажытнасці рымскі філосаф Пліній пісаў, што няма колеру, які больш прыемны для вока, чым ізумрудны. Ізумруд – камень мудрасці і стрыманасці, дае спакой людзям, якія яго носяць. А бывае яшчэ ізумруд пражытых сумесна гадоў – такі, як у сям’і Івана Яфімавіча і Раісы Адамаўны Пашко з вёскі Небытаў, якія адзначаюць сёння 55-годдзе сумеснага […]

Продолжить чтение

Быць дружыннікам няпроста, але пачэсна

Сёння забеспячэнне грамадскага парадку – клопат не толькі праваахоўных органаў. Жыхары населеных пунктаў могуць аказваць ім пасільную дапамогу, з’яўляючыся членамі добраахвотных дружын. Калісьці яшчэ пры Савецкім Саюзе ў 60-70-х гадах такі вопыт быў асабліва папулярным. Да пачатку 1985 года рады добраахвотных дружыннікаў па ўсёй краіне налічвалі больш за 13 мільёнаў чалавек! Аднак пасля распаду СССР […]

Продолжить чтение

Выратаваў жыццё чалавеку

23 кастрычніка ў палове другой гадзіны ночы хайнічанін Яўгеній Шугаеў (на здымку) стаў выпадковым відавочцай пажару – густы дым валіў з дзвярэй першай кватэры дома № 4 па вуліцы Міру г. Хойнікі. Малады чалавек імгненна зрэагаваў: паспяшаўся паведаміць пра здарэнне суседзям, якія выклікалі выратавальнікаў, і папрасіў у іх вады для тушэння. Пасля выбіў дзверы і […]

Продолжить чтение

Прызванне, якое не ведае прыпынку

Гэта самая важная работа, для яе выканання патрабуюцца многія якасці. На першым месцы мабільнасць, напачатку давядзецца працаваць на нагах практычна ўвесь дзень. Патрэбны высокі ўзровень камунікабельнасці, а таксама веды ў галіне медыцыны, адукацыі, кулінарыі. Ніякіх водпускаў, а ў святочныя дні адказнасць павялічваецца. На гэтай пасадзе важна ўвесь час быць у добрым настроі. Важная дэталь – […]

Продолжить чтение