На Храпкаўскай малочнатаварнай ферме Іна Мікалаеўна Сінгаеўская працуе з лістапада мінулага года. Але жывёлагадоўчыя навыкі, атрыманыя яшчэ ў дзяцінстве ад бацькоў, якія заўсёды трымалі сваю карову, засталіся на ўсё астатняе жыццё. Таму і не дзіўна, што ў працоўны калектыў фермы яна ўвайшла на правах чалавека, для якога работа жывёлавода не з’яўлялася тайнай за сям’ю пячаткамі.
На гэтай ферме я пабываў у час дзённага даення, і першай, каго сустрэў, была загадчыца Храпкаўскай МТФ Н.В. Навіцкая. Яна расказала аб тым, што дойны статак у гэтым жывёлагадоўчым падраздзяленні складае 180 галоў, якіх абслугоўваюць чацвёра аператараў машыннага даення і адна падменная даярка. Ёю, дарэчы, з’яўляецца родная сястра Іны Сінгаеўскай.
Што датычыць самой гераіні майго расказу, то Надзея Васільеўна характарызуе яе як чалавека адказнага і сумленнага, якому можна смела даручыць любую справу.
– Сваю зарплату Іна Мікалаеўна зарабляе нястомнай штодзённай працай, надойваючы малака больш за іншых. Таму і вышэй у яе лічбы ў зарплатнай ведамасці. А яшчэ важна, што ўсе каровы ў яе групе (а ўсіх іх 48 – амаль 5 дзесяткаў рагатых галоў) выглядаюць здаровымі і дагледжанымі, а месца, дзе яны ўтрымліваюцца, заўсёды акуратна вычышчана і пасыпана пілавіннем. Адным словам, адразу заўважаеш, што чалавек, які тут працуе, усё робіць па сумленню.
Пасля размовы з загадчыцай фермы запытаўся ў Іны Мікалаеўны, што, на яе погляд, трэба зрабіць для таго, каб і каровы добра даіліся, і зарплаты людзей не крыўдзілі.
– Напэўна, адна з галоўных умоў для дасягнення добрых вынікаў у жывёлагадоўлі – гэта забяспечанасць жывёлы кармамі. І не проста кармамі, а высакаякаснымі і збалансаванымі па рацыёну. Акрамя таго, кожная жывёліна любіць ласку і дабрыню. Я, напрыклад, ніколі не злуюся на сваіх каровак, хаця паладзіць з кожнай з іх таксама няпроста, бо жывёла ёсць жывёла, і кожная з іх мае свой нораў.
У гэтых словах І.М. Сінгаеўскай, а таксама ў яе працавітым і добразычлівым характары, напэўна, і крыецца сакрэт яе працоўных поспехаў, а таксама таго аўтарытэту, якім яна карыстаецца ў калектыве. Зрэшты, і яна сама вельмі высока цэніць мікраклімат, які склаўся на гэтай ферме.
– Абавязкова адзначце, што калектыў у нас падабраўся дружны і здольны на вырашэнне многіх задач. Кожны сумленна выконвае сваю справу, кожны дапаможа таварышу, калі гэта спатрэбіцца. А ў такой атмасферы і справы заўсёды спорацца.
Цалкам згаджаюся з гэтай думкай.
Віктар НАЗАРАНКА.