Мікалай Старчанка
Газетчыкі
Мы доўгі час былі
падручнымі,
Цяпер пусцілі нас
на волю,
Не для ўсіх былі мы
зручнымі,
Чужога не міналі болю.
Не ўсе ў твар нас добра
ведаюць,
Найбольш па прозвішчах
мяркуюць,
Адны нас з радасцю
наведваюць,
Другія з лютасцю
шальмуюць.
Ды толькі нітачкай
жыццёваю,
Чытач, з табою мы
павязаны.
І церабіць сцяжынку
новую
Мы ўзаемаабавязаны.
