Выйшаўшы на пенсію ў 2007 годзе, жыхар вёскі Вялікі Бор Генадзій Іванавіч Кузько на справе даказаў, што асабістая падсобная гаспадарка можа быць асноўнай крыніцай даходаў сельскай сям’і.
Як правіла, сельскія жыхары, нават стаўшы пенсіянерамі, як гэта ні пафасна гучыць, не могуць быць без працы. І любяць паўтараць народную прымаўку: «Паміраць збірайся, але жыта сей!». Вось і ўчарашні механізатар вырашыў стварыць дамашнюю ферму.
Спачатку паклапаціўся з жонкай Надзеждай Фёдараўнай аб тым, чым карміць статак. Для гэтай мэты на прысядзібным участку ў 50 сотак вырошчваюць бульбу, кармавыя буракі, гарбузы. Сена гаспадар нарыхтоўвае старым дзедаўскім спосабам пры дапамозе касы. І зазначае, што для яго лепшага настрою не бывае, калі выходзіць на сенажаць, кладзе травастой ў валкі, а пах свежаскошанай травы разлятаецца па наваколлю.
Зараз на асабістым падворку Кузько тры дойныя каровы. Раней было пяць, дзве зусім нядаўна здалі на мяса ў райспажыўтаварыства. Але дамашняе пагалоўе вырашана павялічыць за кошт узнаўлення сваіх кароў.
За мінулы год Г.І.Кузько прадаў дзяржаве амаль 13 тон малака.
– Займацца жывёлагадоўляй вельмі выгадна,– зазначае ён. – І самае галоўнае тое, што ўклаўшы ў справу свае сілы і старанні, атрымліваеш належны грашовы эфект – два разы ў месяц малаказборшчык В.Б. Кузьменка на дом прывозіць аплату за здадзенае малако. І грошы гэтыя складаюць асноўную частку нашага сямейнага бюджэту.
Летась гэтая сям’я мела даход і ад продажу маладняку буйной рагатай жывёлы – сельгаспрадпрыемства «Аравічы» ў яе закупіла пяць цялят. Разлік таксама парадаваў здатчыкаў – акрамя грошай за жывую вагу выдзелена па 100 кілаграмаў збожжа за кожную галаву маладняку.
Жывуць Генадзій Іванавіч і Надзежда Фёдараўна ў дыхтоўным доме, які пабудавалі самі. Муж і жонка выхавалі трох дзяцей, радуюцца шасці ўнукам. Іх старэйшая дачка Наталля жыве ў Гомелі, працуе медыцынскай сястрой. Прафесію медыка абрала і дачка Святлана, яна – стаматолаг, жыве ў Жлобіне. Таксама ў гэтым горадзе жыве сын Генадзій, вадзіцель па прафесіі.
Клаўдзія БОСАК.
