Забытае пачуццё


Бацькоў, як і Радзіму, не выбіраюць. І як добра, калі дзіця кожны дзень і кожную хвіліну адчувае клопат аб сабе, шчырасць і цяпло бацькоўскай любові. На жаль, ёсць і іншыя сем’і, у якіх дзеці прадастаўлены самі сабе, зрэдку бываюць накормлены жаласлівымі суседзямі, апранаюцца ў што давядзецца і спяць дзе давядзецца.



У большасці прычына таму адна – п’янства бацькоў, якія, па вялікім рахунку, нават і не заслугоўваюць таго, каб іх так называлі. Таму і пазбаўляюць суды мужчын і жанчын богам дадзенага права звацца маці і бацькам. А дзяцей бярэ на сваё ўтрыманне дзяржава, і ў адпаведнасці з Дэкрэтам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь № 18 пазбаўленыя бацькоўскіх правоў грамадзяне павінны пакрываць расходы на ўтрыманне дзяцей у дзяржаўных дзіцячых установах. Аднак на справе бывае зусім няпроста дабіцца належнага выканання ўсіх палажэнняў гэтага дакумента ад так званых абавязаных асоб. Яны ніяк не жадаюць уладкоўвацца на пастаянную работу, жывуць за кошт выпадковых заробкаў, якія адразу ж трацяць на спіртное.



У нашым раёне налічваецца 121 грамадзянін названай катэгорыі і нямногія з іх нармальна працуюць і своечасова пералічваюць усе плацяжы. Астатнія – усімі сіламі ўхіляюцца ад гэтага апошняга бацькоўскага абавязку перад роднымі дзецьмі: нават калі іх прымусова ўладкавалі на работу, прагульваюць і п’янствуюць на рабочых месцах, пастаянна мяняюць месца жыхарства, вядуць амаральны лад жыцця.



Канешне, у заканадаўстве прапісаны і меры ўздзеяння. Напрыклад, калі абавязаная асоба не працаўладкоўваецца на працягу трох месяцаў, матэрыялы на яе мы накіроўваем у следчыя органы РАУС для ўзбуджэння крымінальнай справы. Калі ж чалавек не мае пастаяннага месца жыхарства, ён аб’яўляецца ў вышук з усімі наступнымі вынікамі.
Але і гэта не заўсёды прыносіць станоўчы эфект, запазычанасці растуць з года ў год.



Так, па стану на 1 ліпеня бягучага года сума агульнай запазычанасці ўсіх гэтых «гора-бацькоў» перасягнула 800 мільёнаў 462 тысячы рублёў. Калі ўдумацца ў гэтыя лічбы і пералічыць, то ў сярэднім атрымліваецца больш чым па 6,5 мільёна рублёў на кожнага з абавязаных!



Але і тут ёсць свае незайздросныя рэкардсмены. Напрыклад, А.М. Марозава павінна аплачваць расходы на ўтрыманне чацвярых дзяцей. Адбывала пакаранне ў папраўчых установах, прымусова лячылася ад алкагалізму, пастаяннага месца жыхарства не мае. Была прымусова працаўладкавана ў ДЛГУ «Хойніцкі лясгас», дзе з яе заробку ў адпаведнасці з заканадаўствам вылічвалі 70 %. Аднак на працягу года здзейсніла больш за 200 прагулаў па прычыне п’янства, і зараз зноў паўстала пытанне аб чарговым яе накіраванні на прымусовае лячэнне ад алкагалізму. Агульная сума запазычанасці Марозавай перавышае 50 мільёнаў рублёў.



Яшчэ адна «маці-зязюля» – Л.В. Сямёнава – таксама прымусова лячылася ад алкагалізму і таксама ўпарта не жадае нармальна працаваць на торфабрыкетным заводзе – п’янствуе і прагульвае. Сума яе запазычанасці на ўтрыманне траіх дзяцей – больш за 25 мільёнаў рублёў.



Аднак і сярод гэтых прапашчых людзей ёсць і такія, што адумаліся і не жадаюць каціцца далей па нахільнай плоскасці. З далікатнасці не будзем называць прозвішча, але адзначым, што адна з хайнічанак ужо пагасіла абсалютную большасць сваёй запазычанасці (выплаціла больш за 10 мільёнаў рублёў з 11) і ў далейшым можа разлічваць на вяртанне дзіцяці. Закон прадугледжвае і гэтую магчымасць, а такія станоўчыя факты ў нашым раёне таксама ёсць. Хто ведае, магчыма гэтыя добрыя прыклады для некага з абавязаных таксама стануць урокам і нехта зноў адчуе пазабыванае пачуццё бацькоўства.



В. НОВІК, старшы судовы выканаўца суда Хойніцкага раёна.



Добавить комментарий

Ваш e-mail не будет опубликован. Обязательные поля помечены *