Магутныя галіны сямейнага дрэва

У нашым раёне працуе старэйшае прадпрыемства лясной гаспадаркі рэспублікі – Хойніцкі лясгас. Створаны ў 1936 годзе як самастойная лесагаспадарчая структура, ён прайшоў 78-гадовы шлях развіцця, станаўлення, росквіту і працягвае працаваць да цяперашняга часу. Лясгас займае добрыя пазіцыі ў сістэме Гомельскага дзяржаўнага лесагаспадарчага аб’яднання, з магутнай перапрацоўкай драўніны і колькасцю работнікаў 370 чалавек. Працаваць у Хойніцкім […]

Продолжить чтение

З вышыні пражытых гадоў

У кожнага чалавека свой лёс. Яўгеніі Цімафееўне Шкут ён прадвызначыў доўгі і складаны шлях. І было на ім усё: і работа, і клопаты, і доўгія гады вайны. Былі радасці і засмучэнні, часам сэрца спявала ад шчасця, а часам сціскалася ад душэўнага болю. Што ж, кажуць, кожнаму чалавеку Бог дае такі крыж, які ён у сілах […]

Продолжить чтение

Вяселле высокай пробы

Сям’я… Ад гэтага слова вее ўтульнасцю і цяплом. Чым складаней свет вакол, тым цяжэй захаваць у ім сябе, сваю індывідуальнасць і дабрыню, тым мацней цягне нас да прыватнага жыцця, у наш дом, у нашу сям’ю, якая засцеражэ ад напасцяў. І калі ў ёй пануе каханне, узаемаразуменне і давер, цяпло і ўтульнасць, значыць гэта заслуга нашых […]

Продолжить чтение

40 год на адным прадпрыемстве

Ёсць людзі, без якіх цяжка ўявіць тую ці іншую справу. І наадварот – іх немагчыма аддзяліць ад прафесіі, якая стала справай усяго іх свядомага жыцця. Напрыклад, настаўнік, які дзесяцігоддзямі ўваходзіць у адзін і той жа клас. Альбо ўрач, які назаўсёды прысвяціў сябе той ці іншай галіне медыцыны, ці прадавец, які большую частку жыцця адпрацаваў у […]

Продолжить чтение

Інакш яны проста не могуць

У адзін з нядаўніх чэрвеньскіх дзён разам з начальнікам упраўлення сельскай гаспадаркі і харчавання райвыканкама А. В. Калыханам мы накі-роўваліся на Лісцвінскую малочнатаварную ферму. Амаль на пад’ездзе да яе нашу ўвагу прыцягнуў чалавек паважаных ужо гадоў, які, нягледзячы на ўзрост, даволі жвава ўпраўляўся з трыма спраўнымі кароўкамі, выганяючы іх на пашу. – Як справы, Сцяпанавіч? […]

Продолжить чтение

І ружа ў букеце рамонкаў

За вокнамі змяркалася, вялікім чырвоным колам закацілася за сінеючы хвойнік сонца, і апошнія яго промні дакрануліся да белага аркуша паперы, што застаўся ляжаць на стале пасля таго, як яна перагледзела і паклала ў шафу гісторыі хвароб пацыентаў сваёй амбулаторыі. Вера Іванаўна зацікаўлена падняла да вачэй аркуш, вырваны з вучнёўскага сшытка. На ім дробным, але вельмі […]

Продолжить чтение

У прыярытэце – здаровы лад жыцця

Што б ні гаварылі сёння аб крызісе сям’і, але заўсёды былі і будуць на зямлі каханне, шлюб, двое, якім добра тады, калі вакол іх дзеці, родныя людзі. Ва ўсе часы чалавек ратаваўся ад жыццёвых віхур і ўдараў лёсу у харошай сваёй сям’і. Тут была яго апора, яго глеба, яго выратаванне ад адзіноты і падтрымка ў […]

Продолжить чтение

Шчаслівы выпаў ім білет…

Што такое сям’я? Безумоўна, для розных людзей паняцце «сям’я» не аднолькавае, але практычна заўсёды яно звязана з самымі дарагімі, блізкімі, любімымі і роднымі людзьмі. А яшчэ ўсё самае добрае, роднае, што сканцэнтравана ў сям’і, звязана з домам, яго ўтульнасцю і цяплом. Іван Мікалаевіч і Алена Ерафееўна Сіраш пражылі разам 50 гадоў. У іх сямейнай біяграфіі […]

Продолжить чтение

Труженики земли моей родной

Ветераны-труженики супруги Гапоненко. Одному идёт 76-й, другому – 77-й год. Жизнь на восьмом десятке. Сколько пройдено и сколько сделано. И всегда с постоянной заботой о детях, внуках, с отсутствием злобы в душе по отношению к людям… Всегда в труде и хлопотах, всегда в делах руки их мозолистые. Они проложили дорогу в жизнь для любимых дочерей […]

Продолжить чтение