Хойніцкая мастачка Марына Ульяніцкіх зацікавілася такім відам мастацтва, якім у старажытнасці займаліся толькі дзяўчыны з арыстакратычных сем’яў Далёкага Усходу.
На працягу пяці гадоў яна працуе выкладчыкам мастацкага аддзялення дзіцячай школы мастацтваў. Малады педагог вучыць школьнікаў маляваць у розных жанрах і выкарыстоўваць розныя тэхнікі жывапісу. Ды і сама Марына не спыняецца спазнаваць новае, адкрывае для сябе дагэтуль невядомыя праяўленні выяўленчага мастацтва. Свае дасягненні дэманструе вучням і ўсім жадаючым – для гэтага арганізуе выстаўкі работ у раённым краязнаўчым музеі, аб’ядноўваючы іх адной тэмай ці акрэсліваючы пэўнай тэхнікай малявання.
Напрыклад, сёлета мастачка прадэманстравала гледачам свае работы ў жанры батыку – старажытным мастацтве малявання на тканіне. Гэта тэхніка прыйшла з Усходу, дзе батыкам займаліся толькі жанчыны, і толькі шляхетнага паходжання. Носьбіты гэтых ведаў упрыгожвалі рытуальнае адзенне, таксама добрым густам лічылася для дзяўчыны самастойна размаляваць свой вясельны ўбор. Менавіта размалёўка адзення і прывабіла М. Ульяніцкіх. Самастойна падабраць колеры да малюнка, стварыць асабісты эксклюзіўны ўбор і непаўторны стыль – што можа быць лепей для любой стыльнай жанчыны?
Марына сцвярджае, што маляваць батыкам спачатку было няпроста нават для яе, выпускніцы Гомельскага дзяржаўнага каледжа мастацтваў па спецыяльнасці «Выкладчык. Мастак». Гэты занятак патрабуе шмат часу і сканцэнтраванасці на выяве. Дапамаглі кнігі і відэаўрокі, дзякуючы якім Марына сёння – аўтар больш за 20 вялікіх карцін у розных стылях і відах роспісу, сапраўдная батычыстка, як называюць мастакоў у тэхніцы батык. Пры дапамозе пэндзля і фарбаў яна стварае велізарныя сюжэтныя трыпціхі, карціны з абстрактнымі матывамі, увасабляе на шоўку і шыфоне раслінныя ўзоры – дарэчы, ім мастачка аддае асаблівую перавагу.
Захапленне хайнічанка звязала з вучобай у Беларускім дзяржаўным універсітэце культуры, яе спецыяльнасцю якраз і з’яўляецца станкавы жывапіс, куды ўваходзіць і батык.
Здавалася б, што тут складанага – бярэш тканіну, фарбы і спецыяльную вадкасць, якая не дае колерам змешвацца і расцякацца, і ствараеш прыгажосць. На практыцы дзяўчыне давялося не адзін дзесятак гадзін правесці над палатном, каб зрабіць годную карціну.
Далучыцца да гэтага захаплення М. Ульяніцкіх запрашае ўсіх жадаючых. У новым навучальным годзе кожны школьнік можа запісацца на курсы выяўленчага мастацтва на платнай аснове. Вучню спатрэбіцца, акрамя фарбаў і альбомаў, яшчэ і вялікае жаданне навучыцца маляваць. Астатняе, сцвярджае мастачка, справа вопыту.
Тэкст і фота Алесі ЯЧЫЧЭНКА.
